ความจริงเกี่ยวกับโรคฝีดาษในเด็ก พันธุกรรมที่คุณควรรู้และการดูแลที่เหมาะสม

 

โรคฝีดาษในเด็ก (Smallpox) แม้ในปัจจุบันจะเป็นโรคที่ได้รับการกำจัดไปแล้วทั่วโลก แต่ความรู้เกี่ยวกับโรคนี้ยังคงสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านพันธุกรรมและภูมิคุ้มกัน เนื่องจากบางโรคที่มีลักษณะคล้ายฝีดาษ เช่น โรคฝีดาษลิง (Monkeypox) หรือโรคติดเชื้อผิวหนังบางชนิด อาจมีความรุนแรงขึ้นในเด็กที่มีภูมิคุ้มกันบกพร่องหรือมีความผิดปกติทางพันธุกรรมที่เกี่ยวข้องกับระบบภูมิคุ้มกัน

โรคฝีดาษคืออะไร

โรคฝีดาษเกิดจากเชื้อไวรัส Variola virus มีลักษณะเด่นคือผื่นตุ่มน้ำหรือหนองที่ผิวหนัง ร่วมกับไข้สูง ปวดเมื่อยตามตัว และอาการอ่อนเพลีย แม้โรคนี้จะถูกประกาศว่าหมดไปตั้งแต่ปี ค.ศ. 1980 แต่เชื้อไวรัสที่เกี่ยวข้องหรือโรคที่มีอาการคล้ายคลึงกันยังคงพบได้ในบางพื้นที่

ความเกี่ยวข้องกับพันธุกรรม

แม้โรคฝีดาษจะไม่ได้ถ่ายทอดทางพันธุกรรมโดยตรง แต่ พันธุกรรม มีบทบาทในความสามารถของร่างกายในการตอบสนองต่อการติดเชื้อ บางคนอาจมีการกลายพันธุ์ของยีนที่ควบคุมการทำงานของเซลล์ภูมิคุ้มกัน ทำให้มีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อไวรัสได้รุนแรงกว่าเด็กทั่วไป การรู้ข้อมูลนี้สามารถช่วยให้แพทย์วางแผนการป้องกันและดูแลได้แม่นยำยิ่งขึ้น

การดูแลเด็กที่มีความเสี่ยง

1. รักษาสุขอนามัยส่วนบุคคล เช่น ล้างมือบ่อย ๆ หลีกเลี่ยงการสัมผัสของใช้ร่วมกับผู้อื่น

2. เฝ้าระวังอาการผื่นหรือไข้ หากมีอาการผิดปกติควรพาไปพบแพทย์ทันที

3. เสริมสร้างภูมิคุ้มกัน ด้วยอาหารครบ 5 หมู่ การนอนหลับเพียงพอ และออกกำลังกายเหมาะสม

4. ตรวจสุขภาพเชิงป้องกัน โดยเฉพาะในเด็กที่ครอบครัวมีประวัติโรคภูมิคุ้มกันผิดปกติ

ปัจจุบันมีหน่วยงานและห้องปฏิบัติการหลายแห่งที่สามารถตรวจหาความผิดปกติทางพันธุกรรมที่เกี่ยวข้องกับภูมิคุ้มกันและการตอบสนองต่อโรคติดเชื้อได้ ซึ่งบางแห่ง เช่น ATGenes บริษัทแอทยีนส์ จำกัด ก็มีการให้บริการตรวจโรคพันธุกรรมที่ครอบคลุม รวมถึงการประเมินความเสี่ยงต่อโรคติดเชื้อในเด็ก เพื่อช่วยให้ครอบครัววางแผนดูแลได้อย่างมั่นใจ

แม้โรคฝีดาษจะหมดไปจากโลก แต่ความเข้าใจเรื่องพันธุกรรมและภูมิคุ้มกันยังคงเป็นกุญแจสำคัญในการป้องกันโรคติดเชื้ออื่น ๆ ในเด็ก การตรวจสุขภาพเชิงป้องกัน รวมถึงการประเมินพันธุกรรม จึงเป็นแนวทางที่ช่วยให้พ่อแม่ดูแลลูกได้อย่างรอบด้าน